Centralną jednostką Systemu Wczesnego Ostrzegania odpowiedzialną za wdrożenie i rozwój systemu stało się Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii z siedzibą w Lizbonie powołane przez Komisję Europejską w celu monitorowania zjawiska narkomanii w krajach Unii Europejskiej.
Na początku funkcjonowania systemu główny akcent kładziono na wprowadzanie nowych narkotyków pod kontrolę prawną. W 2000 r. na nielegalnym rynku pojawiło się cieszące się złą sławą PMA (parametoksyamfetamina) i PMMA (parametoksymetamfetamina). W roku tym tabelki „UFO” i „Mitsubishi” (bo takie formy najczęściej przyjmowały) spowodowały serię zgonów. Po tamtych wydarzeniach szybkość przepływu informacji nabrała jeszcze bardziej na znaczeniu, a system stał się, jakoby dodatkowo (poza regulacjami prawnymi), systemem wymiany informacji o różnego rodzaju zagrożeniach dla zdrowia i życia związanych z pojawiającymi się narkotykami. Dodatkowo zaczął stanowić źródło informacji o charakterystyce grup użytkowników. Wszystkie te elementy wpływają na szybsze dotarcie z informacją o zagrożeniu.
Rosnąca popularność ecstazy, politoksykomania oraz ciągle rozwijający się nurt eksperymentatorski wśród osób używających narkotyków powoduje, że na scenie narkotykowej pojawiają się coraz to nowe zagrożenia. Zbieranie informacji o nowych narkotykach i nowych zjawiskach daje wiedzę i przez to pozwala prowadzić skuteczne działania prewencyjne.
Materiały do pobrania:
Publikacja MCPS "Nowe substancje psychoaktywne w Europie. Skala zjawiska i przeciwdziałanie"
Publikacja KBPN „Dopalacze. Skala zjawiska i przeciwdziałanie”
Notatka Informacyjna: „Dopalacze” – charakterystyka zjawiska oraz odpowiedź instytucjonalna
