W ramach programów redukcji szkód prowadzone są: programy ulicznej wymiany igieł i strzykawek (ang. street workers), programy realizowane w klubach, dyskotekach czy podczas imprez techno (ang. party workers), a także programy leczenia substytucyjnego. W definicji mieszczą się także noclegownie i inne miejsca, gdzie warunkiem udzielenia pomocy nie jest abstynencja od narkotyków.
Centrum Informacji KBPN pracuje nad systemami zbierania danych z programów redukcji szkód. Dane dotyczące lecznictwa zbierane są według Protokołu Zgłaszalności do Leczenia (ang. Treatment Demand Indicator - TDI) Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii. Otrzymywanie danych z zakresu redukcji szkód według standardów zawartych w TDI napotyka na wiele ograniczeń ze względu na charakterystykę klientów programów niskoprogowych, którzy często nie chcą być rejestrowani, ponieważ oznacza to dla nich złamanie anonimowości. W założeniu programy redukcji szkód mają docierać do osób nie trafiających do lecznictwa, którego celem jest abstynencja. Specyfika tej pomocy wymaga, wypracowania zupełnie innych metod zbierania danych niż w przypadku informacji z lecznictwa. Biorąc pod uwagę rozwój programów niskoprogowych w Europie, a szczególnie w ostatnich latach w krajach Europy Wschodniej, otrzymywanie wiarygodnych i porównywalnych informacji w tym obszarze stało się ważnym elementem całego systemu zbierania danych o problemie narkotyków i narkomanii w Europie.
Sposoby zbierania danych można podzielić na dwie kategorie:
- dane rutynowo zbierane, np. w trybie rocznym z programów za pomocą ankiet, oparte przede wszystkim na prowadzonej przez organizację dokumentacji. Najczęściej dotyczą podstawowych informacji typu: liczba programów i punktów, ilość wymienionego sprzętu, liczba kontaktów i klientów,
- dane z badań, które przeprowadzane są w celu pogłębienia informacji otrzymywanych z danych rutynowo gromadzonych. W tym przypadku zbierane są dane socjodemograficzne o klientach programów, rodzaju i wzorze przyjmowanych narkotyków, statusie HIV itd.
Corocznie organizowane są spotkania mające na celu rozwijanie systemu monitorowania działań z zakresu redukcji szkód, jak również zbierane są dane od placówek zajmujących się programami wymiany igieł i strzykawek. Ponadto w 2008 roku przeprowadzone zostało ogólnopolskie badanie programów redukcji szkód oraz ich klientów. Pomiar został powtórzony w 2010 i 2012 roku. Wyniki badań dostępne są w Raportach Krajowych w rozdz. "Problemowe używanie narkotyków" (ang. Problem/high risk drug use).
Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii opublikowało w serii Monographs opracowanie pn. „Redukcja szkód: dowody, wpływ oraz wyzwania”. Ta obszerna publikacja ma na celu syntetyczne przedstawienie działań z zakresu redukcji szkód w Europie. Warto podkreślić, że wydawnictwo EMCDDA nie dotyczy tylko redukcji szkód związanych z używaniem narkotyków, ale również alkoholu i tytoniu.